- құлақша
- зат. Телефонның қолға алып, құлаққа тосатын бөлігі (трубкасы). Үстелімнің үстіндегі телефон шырылдап қоя берді. Қ ұ л а қ ш а с ы н көтеріп: - Ало! –дедім (Д.Рамазан, Жылап аққан., 170). – Ол телефон қ ұ л а қ ш а с ы н орнына қойып, қасыма келді (Ә.Тәжібаев, Жаданов әңгім., 56).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.